Budowa kotłowni szczytowej w Elektrociepłowni Żerań

Kolejny ważny etap inwestycji w EC Żerań już za nami, czyli pierwsze rozpalenie palników.

Kotłownia szczytowa – rezerwowa, budowana przez PeBeKa, jest największą tego typu kotłownią w Polsce.

Kotłownia w rozruchu już produkuje ciepło i oddaje je do sieci warszawskiego systemu ciepłowniczego, który jest jednym z największych i mających najdłuższą historię w Europie. Projekt przyczyni się do odczuwalnej poprawy jakości powietrza w Warszawie. Parametry techniczne kotłowni mają spełniać wymogi Dyrektywy w sprawie Emisji Przemysłowych (IED) oraz wymogi BAT.

Inwestor: PGNiG Termika S.A.

Czas realizacji: 2017 r.- 2020 r.

Lokalizacja: Polska, województwo mazowieckie, ul. Modlińska 15, 03-216 Warszawa.

Dane techniczne:

· Moc kotłowni wodnej to około 390 MWt


Lokalizacja

Polska, województwo mazowieckie,

ul. Modlińska 15, 03-216 Warszawa,

Rys sytuacyjny

Inwestycja przebiega zgodnie z planem. Z każdym dniem coraz lepiej widać skalę przedsięwzięcia. Prace nad nową kotłownią szczytową w EC Żerań wkraczają w ostatni etap. Zaawansowanie inwestycji sięgnęło blisko 95 procent. Wszystko zmierza do tego, że uruchomienie kotłowni wraz z jej powiązaniem do istniejącej lub przebudowywanej infrastruktury Ec Żerań nastąpi zgodnie z harmonogramem.

W trzecim kwartale br. zakończyły się prace budowlano-montażowe, a ruszyły pełną parą prace związane z uruchamianiem urządzeń i instalacji pomocniczych. Wykonano również prace rozruchowe polegające na sekwencyjnym uruchamianiu urządzeń technologicznych zabudowanych na kotłowni, przy wykorzystaniu docelowych mediów.

Największe wyzwania

Przeprowadzenie rozruchu próbnego.

Kluczowy moment

Kamieniem milowym inwestycji był rozruch „na gorąco” elementów instalacji przy użyciu docelowych czynników takich jak woda sieciowa oraz gaz.

W pierwszym etapie rozpalenia palników należało przeprowadzić proces gotowania alkalicznego oraz osuszenia wymurówki. (Celem procesu gotowania alkalicznego było rozpuszczenie i usunięcie zanieczyszczeń mechanicznych pozostałych po montażu znajdujących się na wewnętrznych ściankach rur zespołu kotłowego przy zastosowaniu odpowiednich substancji chemicznych). Aby proces gotowania alkaicznego i suszenia wymurówki dał oczekiwany efekt, do jego przeprowadzenia konieczne było stopniowe podnoszenie temperatury w kotle i utrzymanie jej przez kilka godzin na odpowiednim poziomie. Kolejnym krokiem było stopniowe obniżanie temperatury w zespole kotłowym. Substancje stałe, luźne i nierozpuszczalne usunięto z układu podczas operacji płukania.

W ostatnim etapie rozruchu przeprowadza się czynności zmierzające do poprawy parametrów techniczno-środowiskowych, co pozwali na optymalizowanie kosztów produkcji energii.